نامه سرگشاده دكتر محمد ملكى، درباره نمايش انتخابات رژيم آخوندى

                                                          

دكتر محمدملكى اولين رئيس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضدسلطنتى در نامه سرگشادهيى درباره نمايش انتخاباتى رژيم نوشت: در اين دوره انتخابات نمايشنامهيى بسيار خندهدارتر و سرگرم کنندهتر به روى صحنه آمده است. گاهى حرفها و شعارهائى به گوش مىرسد که بيننده و شنونده چنين مىپندارند که همه چيز عوض شده و بازى کنندگان، بازيگرانى دگرند و براى نخستين بار به روى صحنه آمدهاند… اينان چنان با قيافهاى حق به جانب به صحنه آمدهاند که تو گويى در آن همه کشتار، چه در جبهههاى جنگ، چه در زندانها و چه در جاى جاى ايران و جهان نقشى نداشتهاند و در اين همه فقر و فحشا و دزدى و رشوه خوارى که جامعه را به اين روز انداخته است نه کوچکترين دخالتى داشتهاند و نه در اين ۳۰سال مسئوليتى تقبل کردهاند. بايد از آقاى موسوى پرسيد مگر شما از ۵۷ تا ۶۰ عضو مرکزى حزب جمهورى اسلامى که تمام امور مملکت را در دست گرفت و با همکارى سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى هر کارى خواستند کردند، نبوديد؟ … شنيدم در يکى از دانشگاهها در جواب دانشجويى که نظرتان را در مورد جنايات دهه شصتو کشتار هزاران نفر و از جمله دانشجويان در زندانها پرسيده بود گفته ايد: ”من در امور مربوط به قوه قضائيه دخالت نميکردم“ . … مگر تمام کارهاى امنيتى کشور زير نظر شوراى عالى دفاع ملى که نخستوزير يکى از ۷ عضو آن است صورت نمىگرفت؟ چطور مىشود شما از آن همه جنايتها بىخبر باشيد؟ نه آقاى موسوى. مپنداريد که در شهر کور و کرها و بيخردان زندگى مىکنيد. شما با همه آن جنايت‎ها و کشتارها و شکنجه‎ها موافق بوديد، آنها را تاييد مىکرديد و هيچ عذاب وجدانى هم نمىگرفتيد. حال و آينده هم در برابر چنين اعمالى نخواهيد ايستاد… آيا شما که شاهد بسيارى از وقايع جنگ ۸ساله، شکنجهها و کشتارهاى دهه شصت از جمله جنايت بىنظير کشتار هزاران زندانى در سال ۶۷ بودهايد، يک تابلو کشيدهايد که کبوترى سپيد با بالهاى خونين افتاده بر کف قفس نشان دهد؟ آيا يک تابلو از اعدامهاى دسته جمعى در زمان صدارت خود کشيدهايد؟ آيا يک تابلو که وضع زندگى ميليونها آواره جنگ باشد را قلمى کردهايد؟ آيا يک بار اعلام کردهايد به چه دليل پس از فتح خرمشهر و عقبنشينى عراق سالها جنگ را ادامه داديد که موجب مرگ و معلول شدن صدها هزار نفر و صدها ميليارد دلار خسارت مالى گرديد؟

دكتر ملكى در پايان نامه سرگشاده خود نوشت به نام يک ايرانى پس از ۶۰سال مبارزه براى آزادى و برابرى اعلام مىکنم من راى مىدهم، اما نه براى نشاندن کسى بر روى صندلى رياست جمهورى. من راى مىدهم تا يک يک شما و همدستانتان را که وطنم را به اين روز انداختهايد روى صندلى دادگاه رسيدگى به جنايت عليه بشريت بنشانند تا جوابگوى مردم ايران و جهان باشيد.